Liftend naar het Sziget Festival, Boedapest, Bratislava & Wenen

[Bijbehorende foto's: 16-08-06 Sziget]
Utopisch. Nimmer zoiets meegemaakt. Coen Holtmaat, Luttenberg, held, helemaal los, prachtige kerel, stiekem onzeker en een hart van goud. Sta je daar aan de A35 in Enschede, liftbordje, A31, Duisburg, Köln, twee uur lang voorbijrazend verkeer. Andere lokatie had meer succes, ritje tot de eerste parkeerplaats aan de A31. Sta je weer, A31, Duisburg, Köln, hoor je achter je, Ooohjj! Hangt een man uit zijn vrachtwagen, vraag waar we heen willen. Deze man is Oetmar, Oostenrijker, rijdt voor Müller van OLA Hellendoorn naar Wenen. Dikke bingo, Wenen is 250kilometer van Boedapest, ons reisdoel. Tot zonsondergang in de cabine, tachograaf meld dat hij moet stoppen tot de volgende ochtend. Ook het laatste stuk naar Wenen neemt hij ons mee na een nacht in twee tenten in een bosje op een steenworp van een truckersparkeerplaats. In Wenen hebben we nog vier dagen tot we in Boedapest moeten zijn, na een dag of wat heb je Wenen ook wel gezien en ga je op zoek naar de meest rauwe bestemming op de kaart, dit moest Bratislava (Slowakije) wel zijn. Na een korte navraag bleek dat er een boot via de Donau naar dit rauw klinkende oord ging en nog rap ook, 60 km/uur. Reluctant, later zeer onder de indruk van de snelheid duurde het nog geen twee uur voordat er voet gezet kon worden op slowaakse bodem. Volledig afgeladen met eten en drinken en amper een tientje lichter weer aan de snelweg beland bleek het in de regen een stuk lastiger liften. Urenlange grijzigheid, koukleumerij en honger bleek uiteindelijk een korte lift op te leveren naar een Mc Donalds die nimmer zo welkom was. Tien minuten later wederom een lift die ons tot aan de brug naar Sziget bracht, Hongaars voor Eiland, het Eiland waar het Sziget Festival, honderdduizenden mensen, 1000 acts, 7 dagen, hippie, hemelsch en de mooiste mensen op aarde, elk jaar gehouden wordt.

In een busje vol Franse hippies gesprongen, ging los, tenten opgezet, landbouwplastic gespannen, posters en liftbordjes opgehangen, voila. Sziget is een festival met rithme, elke dag goed ontbijten, mensen ontmoeten, rondzwerven, rustig aan richting Roma tent gaan, zigeuners beluisteren, losgaan op Balkan Beats, grote artiesten beluisteren, nog interessantere mensen tegenkomen....vallen....opstaan....en weer doorgaan...wat een sfeer, wat een mensen, wat een muziek en psychedelica te over. Over details mag je contact met me opnemen.

Na de laatste festivaldag had ik maar 1 dag om mijn was te doen voordat Lowland zou beginnen, ben dus terug gevlogen, heb op het vliegveld en in de vliegtuig nog een erg interessante tijd gehad met een Duitse, maar op een gegeven moment was het tijd om de trein terug te pakken naar Enschede. Sziget, utopia, maar nooit weer, het kan gewoon niet beter worden.

Idylische trip door het Iberische schiereiland

[Bijbehorende foto's: 31-07-06 Iberisch Schiereiland]
Idylisch, waarheid. Drie weken lang interrailen met Herman Weeda, Deventer/Enschede, Industrieel Ontwerpen, gitarist, creatieveling en hypergemotiveerd gaat je niet in de koude kleren zitten, gelukkig maar. Het begon allemaal met een biertje in Deventer, kaart er bij, globale planning. Een ticket voor de spoorwegen van de Benelux, Frankrijk, Spanje, Portugal ende Marokko. Van Spanje moest het maar snel komen, dwars door Frankrijk met de TGV & Thalys. Spanje. Noordkust eerst maar eens rustig af. Bilbao, Guggenheim, San Sebastian, Bob Dylan gratis, live, op strand. Doorgegaan naar Vigo, noord-west kust, saai. Door naar Pontevedra, geslapen tussen de wijnvelden. Jarig. Wijn. De volgende dag was het te heet om fatsoenlijk met backpack te lopen en hebben we besloten ons neer te leggen bij het siesta rithme, het beste besluit van de hele trip. In de namiddag doorgestoomd naar Porto, Portugal. Stadscamping Porto, gaaf, cheap. Een dag later de Douro vallei doorgereden, prachtige wijngaarden, random uitgestapt in Pinhao, leuk voor twee uurtjes, dodelijk saai elke minuut er na. Terug naar Porto, door naar Aveiro. Aveiro = Diana & Patricia, locals en oud internationale studenten uit Enschede, erg gaaf. Twee dagen vol stijl, locals, zon, strand en storm. Verder naar het zuiden naar Lissabon, Joau, tevens oud internationaal student, bairro alto bezocht, vuigh. Van vuigh naar luxe, Albufeira, touristen te over. Herman kende Lonneke, achterhoekse, op vakantie met zeven meiden uit Lievelde en omstreken, ja, serieus. Luxe hotel, op de vloer geslapen, daarvoor nog uit geweest, maar het dagbudget ver-zes-voudigen zat er niet in. Door naar Sevilla. In de bus twee Australiers en twee Nederlandse meiden tegengekomen, eenmaal in Sevilla op zoek naar camping. Camping gevonden, maar te laat om in te checken, beveiliging laat ons op gratis op rand van camping/snelweg/vliegveld slapen, wel een bierautomaat, gitaar, luchtbedjes, sterren, prima. Dagje Sevilla, snikheet, koud biertje, nachttrein naar Barcelona. Barcelona wasdag, door naar Frankrijk, halve dag op de grens gestaan, gezwommen met duikbril, prachtig. Trein naar Strassbourgh, trein naar Charleroi. Charleroi = Jaime, wederom oud internationaal student, stappen in Brussel, vuigher dan Lissabon, naar sfeertje. Door via Brussel, Roosendaal, Deventer, Raalte naar Mariënheem. Slapen.

Arrow Classic Rock, Lowlands, Guns 'n Roses, Enschedeploeg, Nederland

In de lente en zomer van 2006 heb ik veel gewerkt voor de Enschedeploeg, een uitzendbureau voor studenten dat zich vooral richt op evenementen. Vaak word je ingehuurd door organisatoren als Mojo, Sightline of Creations. Daarnaast werken er op de evenementen weer verschillende bedrijven, als Ampco voor het geluid, Flashlight voor de verlichting, de Powershop voor de stroom etc. Ook voor die bedrijven kun je rechtstreeks aan het werk. In de praktijk komt het er op neer dat je voor de meest uiteenlopende klusjes het hele terrein doorkruist, te voet, op een gator, met een auto, onder het podium, midden in het publiek, in de kleedkamers, noem maar op. Vaak ben je problemen aan het oplossen waar niet één bepaald bedrijf op gezet wordt (banden verwisselen, airco installeren...) of zijn we bezig met zogenaamde sitecrew klusjes (Kleedkamers inrichten, afrokken, hekken zetten...). Ook kun je dus bezig zijn met het inhangen van licht, geluid, banners, LED schermen, kortom, alles wat er zo'n beetje bij komt kijken.

In 2006/07 ben ik onder andere bezig geweest op het Arrow Classic Rock festival in Lichtenvoorde (Status Quo, Deep Purple, Roger Waters...), op Alpha op Lowlands (Arctic Monkeys, Muse, Massive Attack...), op concerten van Guns 'n Roses, the Prodigy, Christina Aguilera, Shakira, je kunt het zo gek niet bedenken. Ik vind dit ERG gaaf werk, je komt overal, ziet van alles en ik hoop dit nog wel even te blijven doen, louter als bijbaan.

Oerol, Terschelling, Nederland

Ook in Nederland heb je genoeg mooie plekjes, om mijn favorieten te noemen; Radio Kootwijk, de Posbank, Gaasterland, Salland, Vlissingen en Terschelling. Op twee van die mooie lokaties zijn ook mooie feestjes (bij mijn weten), namelijk de illegale tentfeestjes in Salland en Oerol op Terschelling. Met Kelly ben ik drie dagen naar Oerol geweest. Uiteraard hadden we weinig voorbereid met als gevolg dat we alle grote voorstellingen, waar je vantevoren voor moet reserveren, misten. Wel hebben we heel wat van het eiland gezien op onze, jaja, gehuurde fietsen. Van een jazz bandje tot een zandsculptuur van meer dan 100 meter in doorsnee, van vuurwerk tot een krap tentje, Oerol was gezellig, maar toch niet helemaal mijn feestje, vooral omdat de nadruk op theater ligt en ik meer heb met muziek.

Helsinki, Estland en Letland liftend

[Bijbehorende foto's: 31-05-06 Baltische Staten]
Ben jij ook zo toe aan een tripje? Ja, gaat door! En zo geschiedde het, Renske, studente Industrieel Ontwerpen, een echte Friesin en ik, in de trein naar Keulen. Wat hebben we ons daar verveeld. Keulen was doodsch, de mensen op onze kamer waren nog wel redelijk te doen, behalve een enorm diep snurkende neger onder in het stapelbed. Gelukkig vertrok de volgende dag een vliegtuig naar Helsinki. Eenmaal daar bleek ook Helsinki niet wat we er van verwachtten, een kleine stad met een haven, en dat was het ook. Gelukkig was er een bootverbinding met Estland, maar de ochtend dat we Helsinki binnenvlogen had het gestormd met als gevolg dat de boten volledig volgeboekt zaten. Na een ticket vastgelegd te hebben voor de volgende dag hebben we een random trein gepakt naar het noorden en zijn we er random ergens uitgegaan, er op lettend dat het een bosrijke omgeving was zodat we konden wildkamperen. Zo gezegd, zo gedaan, het random bos ingelopen, opeens was daar een open plek, prima. Ook stond er een huisje, maar na aageklopt te hebben bleek dat er niemand thuis was, perfect. Toch stonden we 's morgen een beetje raar te kijken toen bleek dat we in een openluchtmuseum gekampeerd stonden, oeps. Na een dag nog iets verder Finland in gereisd te zijn en een tripje naar het Unesco eiland 'Suomenlinna' gemaakt te hebben was het tijd om de oversteek naar Estland te maken.

De oversteek bleek door 80% van de passagiers gebruikt te worden als drankboot, het vaart buiten Finlandse wateren, waar drank veel goedkoper is dan in Finland zelf. Resultaat, een boot vol lallende, dansende, zingende mensen, niet om aan te zien. Eenmaal aangekomen in Tallinn was het reeds nacht en moest er een hostel gezocht worden. Uiteindelijk belandden we in een hostel met daarboven een striptise bar, klinkt leuk, is het niet, hah. Na een dagje het oude centrum van Tallinn bekeken te hebben en te zijn bewonderd door de russisch ogende vrouwtjes op de lokale markt zijn we per bus naar Parnu gegaan. Vanaf dat moment waren we van mening dat we genoeg van het openbaar vervoer gebruik hadden gemaakt en zijn we gaan liften om in een aantal dagen in Riga aan te komen. Tijdens het liften hebben we onder andere bij een Russische vrouw in haar tuin geslapen, een lift gekregen van mensen die net van een Armeense bruiloft kwamen en daar heel wat muziek van lieten horen en zelfs een lift van de beheerder van de estland-letland-litouwen.pagina.nl gekregen, ja, een Nederlander. We zijn via het grootste natuurgebied van Letland gelift, via plaatsen als Valmiera en Cesis.

De laatste vijftig kilometer tot aan Riga viel qua liften tegen, het begon te regenen, de lokatie was niet goed, we zagen er uit als verzopen katten, dus hebben we de bus maar gepakt. Dit in schril contrast tot de stad Riga, wat een mooie binnenstad! Het hostel was goed, de sfeer in de stad was goed, we kwamen toevallig de paus van de Russisch Orthodoxe kerk op straat tegen met een man of zes in gewaden en met lange baarden om zich heen.

Op de terugweg vlogen we van Riga naar Frankfurt, niet wetende dat Frankfurt twee vliegvelden heeft landden we op Frankfurt Hahn, ja, in the middle of nowhere. Gelukkig vonden we drie geweldige Belgen die ons door om te rijden helemaal naar Maastricht brachten. Om half zes ging de eerste trein en door een verkeerd ticket te kopen heeft dat laatste stuk van de trip ons in eerste instantie nog behoorlijk wat geld gekost, waar het niet dat een slijmbrief naar de NS resulteerde in een vergoeding. Wat een tripje.