[Bijbehorende foto's: 16-08-06 Sziget]
Utopisch. Nimmer zoiets meegemaakt. Coen Holtmaat, Luttenberg, held, helemaal los, prachtige kerel, stiekem onzeker en een hart van goud. Sta je daar aan de A35 in Enschede, liftbordje, A31, Duisburg, Köln, twee uur lang voorbijrazend verkeer. Andere lokatie had meer succes, ritje tot de eerste parkeerplaats aan de A31. Sta je weer, A31, Duisburg, Köln, hoor je achter je, Ooohjj! Hangt een man uit zijn vrachtwagen, vraag waar we heen willen. Deze man is Oetmar, Oostenrijker, rijdt voor Müller van OLA Hellendoorn naar Wenen. Dikke bingo, Wenen is 250kilometer van Boedapest, ons reisdoel. Tot zonsondergang in de cabine, tachograaf meld dat hij moet stoppen tot de volgende ochtend. Ook het laatste stuk naar Wenen neemt hij ons mee na een nacht in twee tenten in een bosje op een steenworp van een truckersparkeerplaats. In Wenen hebben we nog vier dagen tot we in Boedapest moeten zijn, na een dag of wat heb je Wenen ook wel gezien en ga je op zoek naar de meest rauwe bestemming op de kaart, dit moest Bratislava (Slowakije) wel zijn. Na een korte navraag bleek dat er een boot via de Donau naar dit rauw klinkende oord ging en nog rap ook, 60 km/uur. Reluctant, later zeer onder de indruk van de snelheid duurde het nog geen twee uur voordat er voet gezet kon worden op slowaakse bodem. Volledig afgeladen met eten en drinken en amper een tientje lichter weer aan de snelweg beland bleek het in de regen een stuk lastiger liften. Urenlange grijzigheid, koukleumerij en honger bleek uiteindelijk een korte lift op te leveren naar een Mc Donalds die nimmer zo welkom was. Tien minuten later wederom een lift die ons tot aan de brug naar Sziget bracht, Hongaars voor Eiland, het Eiland waar het Sziget Festival, honderdduizenden mensen, 1000 acts, 7 dagen, hippie, hemelsch en de mooiste mensen op aarde, elk jaar gehouden wordt.
In een busje vol Franse hippies gesprongen, ging los, tenten opgezet, landbouwplastic gespannen, posters en liftbordjes opgehangen, voila. Sziget is een festival met rithme, elke dag goed ontbijten, mensen ontmoeten, rondzwerven, rustig aan richting Roma tent gaan, zigeuners beluisteren, losgaan op Balkan Beats, grote artiesten beluisteren, nog interessantere mensen tegenkomen....vallen....opstaan....en weer doorgaan...wat een sfeer, wat een mensen, wat een muziek en psychedelica te over. Over details mag je contact met me opnemen.
Na de laatste festivaldag had ik maar 1 dag om mijn was te doen voordat Lowland zou beginnen, ben dus terug gevlogen, heb op het vliegveld en in de vliegtuig nog een erg interessante tijd gehad met een Duitse, maar op een gegeven moment was het tijd om de trein terug te pakken naar Enschede. Sziget, utopia, maar nooit weer, het kan gewoon niet beter worden.
