Zo, dat is even andere koek.
Ik zit hier al zwetend op een gammel bankje en als ik om me heen kijk zie ik insecten vliegen om alle lampen hier. Ik heb er net een trip van een goede drie dagen opzitten om hier te komen en het ging eigenlijk allemaal best soepel.
Het begon allemaal in Mariënheem, ik heb mijn kamer in Enschede leeg geruimd en alles staat nu in Mariënheem op zolder. Ik ben door mijn moeder en zusje van Mariënheem naar Nijmegen gebracht, waar ik doorging met Martijn Kranen (studiegenoot, is ook onderdeel van de opdracht) plus zijn moeder en vriendin naar Düsseldorf. Na een paar uren wachten vertrok om een uur of negen ‘s avonds de vlucht naar Dubai, prima vlucht, zes uur, goede service. Na vier uur in Dubai, dat trouwens een gotse lelijk vliegveld heeft, vlogen we door naar Bangkok. Aan het einde van de middag waren we in het centrum, wat een stad zeg! We vonden een hotel dicht bij het station vanwaar we de volgende ochtend om 5:55 de enige mogelijke trein pakten. Veel tijd voor sightsee-en was er dus niet. De volgende ochtend om 5 uur op..trein gepakt die ons tot op 5 km van de Cambodjaanse grens bracht. Zes uur lang met de trein voor ongeveer 1 euro! Van daaruit met een Tuk-tuk, dat is een brommer met een bakkie achterop, naar de grens gereden, alwaar we continu werden belaagd door mensen die ons ‘wel zouden helpen een visum te krijgen’, yeah right. De lonely planet had ons al gewaarschuwd voor dit soort ongure types, dus we liepen rechtstreeks de officiële visumtoko in. Het probleem was echter dat het ‘visum-on-arrival’ niet meer werd verstrekt omdat er ergens een fout in het systeem zat, bla bla bla bla. We konden Cambodja wel in, maar moesten in de hoofdstad een visum halen binnen 30 dagen. Nouja, goed, wat moet je dan. Wij dus de grens over, worden we tegengehouden door twee mannen in uniform die ons vertelden dat we wel een visum nodig hadden. Ze waren namelijk van de Cambodjaanse regering en om de één of andere vage reden was het hier wel mogelijk een visum te krijgen. Nadat we 45 ipv 25 dollar voor het visum neer moesten tellen konden we eindelijk zonder problemen de grens over. Wat een bende daar zeg, overal bedelaars en mensen die je hun taxi in proberen te lullen. Op een gegeven moment word je daar door iemand van de regering (zegt hij) een bus in geluld om je gratis naar een busstation te vervoeren van waaruit alleen legale taxi’s en bussen vertrekken. Natuurlijk probeerden ze je daar net zo hard te naaien en als je besluit weg te gaan besef je dat je zo’n kwartier door de hitte moet lopen om weer bij de grensovergang uit te komen. Anyway, uiteindelijk een taxi weten te strikken die ons voor 15 dollar per persoon naar Battambang bracht, dat op zo’n twee uur rijden ligt. Eenmaal daar werd ons beeld van Cambodja stukken beter, relaxte mensen, lekker sfeertje, goed hotel, 2 persoons kamer voor 5 dollar, wat wil je nog meer! Tijdens het eten een paar leuke mensen tegengekomen en ’s avonds om 10 uur waren wij de enige mensen die nog op straat waren daar, heel raar, iedereen gaat hier supervroeg slapen. We hebben met ons zessen een restaurantje een poos open weten te houden en waren uiteindelijk na flink wat pils zo’n 4 dollar per persoon kwijt. Er zat een meisje uit Melbourne bij die in een circus werkte, een Belgisch meisje dat tijdens het skinnydipping was gestoken door een kwal, kortom, mooi raar volk bij elkaar. De volgende dag, vandaag dus, opgestaan met een lichtelijk zware kop, hebben we de bus naar Phnom Penh gepakt. Na een uur of zes in de bus waren we op de central market van phnom penh, waar Arjen, onze begeleider, al op ons stond te wachten. De laatste 40 kilometer hebben we in zijn truck afgelegd en nu zijn we dus eindelijk op onze bestemming, het weeshuis in Sré Ampil.
We hebben hier net gegeten, het muggennet hangt, we hebben licht, maar veel meer heb ik er nog niet over te vertellen, behalve dat het hier enorm heet is, het stikt van de beesten en de kinderen je hier aankijken alsof je van Mars komt.
Ook kreeg ik net een mailtje dat mijn plan van aanpak voor deze opdracht nog niet is goedgekeurd, moet morgen dus even flink aan de bak om te zorgen dat ik in ieder geval kan beginnen aan de opdracht!
Binnenkort meer hierover!
